Stel je voor: het is het tijdstip van je wekelijkse wandeling met de groep. Het is prachtig weer, maar het samenzijn kan niet doorgaan vanwege het coronavirus. Wat doe je, terwijl je als coach maar al te goed weet dat de leden elke week weer uitkijken naar de wandeling en het kopje koffie erna?
De ervaringen van onze coach Geeta.
Als alternatief bel ik de leden van de groep. En niet zomaar bellen maar groepsbellen. En niet zomaar groepsbellen maar videobellen via WhatsApp. De functie videobellen geeft de mogelijk om met maximaal vier personen te ‘praten’. De eerste keer dat ik het videobellen uitprobeerde was meteen een succes. Veel leden waren niet op de hoogte van deze mogelijkheid en dus had het contact een verrassend effect. Vier personen tegelijk op het beeldscherm van je mobiele telefoon, dat is heel grappig én gezellig. Op deze manier kunnen verhalen toch gedeeld worden met de coach én elkaar! Het videobellen houden we erin, totdat we weer kunnen overgaan op het wandelen en de andere activiteiten.
En het kopje koffie, dat zetten we dan maar zelf!
”Ik bied graag een luisterend oor en heb graag een goed gesprek, om de pijn wat te verzachten en mijn medeleven te kunnen tonen”
De mantelzorgers van Mantelkring Scheveningen heb ik telefonisch benaderd. Mantelzorgers hebben het, ieder op hun eigen manier, extra moeilijk met deze bizarre situatie. Iedereen gaat er op zijn of haar manier mee om. Het is even wennen, je moet je aanpassen, je balans zien te vinden en jezelf een nieuwe dagelijkse routine aanmeten. Als coach heb ik elke keer weer een ander gesprek.
Ik bied graag een luisterend oor en heb graag een goed gesprek, om de pijn wat te verzachten en mijn medeleven te tonen voor situaties waarin mantelzorgers geen toegang meer hebben tot het verzorgingstehuis van hun partner. Voor gevoelens die worden veroorzaakt door een oorlogsverleden dat door deze situatie weer naar boven komt, als een bewoner van een verzorgingstehuis het pand niet mag verlaten voor een frisse neus of een het doen van een boodschap. Voor de angst om een partner die zo ziek wordt dat men verwacht dat deze de volgende ochtend waarschijnlijk niet zal halen. Gelukkig gaat dit toch goed komen en volgt de mantelzorger het herstel per telefoon en videogesprekken. Lang leve het digitale tijdperk, waar we met onze mobieltjes elkaar niet alleen kunnen bellen maar ook kunnen zien. Dat is een van de mooie mogelijkheden waar wij het allemaal voorlopig mee moeten doen. Wij van Mantelkring dragen daar met heel veel liefde een steentje aan bij.
Gelukkig komen mij ook leuke en moedige verhalen ter ore, zoals van een lid dat elke dag op haar scootmobiel een rondje door de wijk rijdt of een ritje naar de boulevard maakt. Van mensen die extra vroeg hun bed uitkomen om een fietstochtje te maken. Van degenen die echt niet buiten durven, kunnen of willen, maar hun dagelijkse portie vitamine D op het balkonnetje of in de tuin opdoen. En van een lid dat tijdens haar dagelijkse wandeling even een bloemetje langsbrengt bij een ander lid, die dan als dank terugzwaait vanaf haar balkon.
Samen komen wij deze crisis wel door!
Groetjes van Geeta