Henk (75) lid Mantelkring van het eerste uur:

,,Hulp vragen geen zwakheid maar kracht’’

Henk behoort tot een van de eerste leden van Mantelkring in Dronten. Al ruim 3 jaar bezoekt hij trouw elke woensdagochtend de gezamenlijke wandeling met andere mantelzorgers. Zijn ‘grote escape’ noemt hij het. ,,Het is cruciaal voor mij. Even uit de wekelijkse sleur, je verhaal kwijt kunnen, en met lotgenoten onder elkaar’’.

Die woensdagochtend begint standaard met een ‘mannenmoment’: al een uur voor de wandeling is Henk samen met zijn maatje Jan aanwezig in de Dorpsboerderij. Ze zitten als mantelzorgers in hetzelfde schuitje: allebei zorgen ze voor hun vrouw met een Niet Aangeboren Hersenafwijking. Henk al twintig jaar, Jan de afgelopen vier jaar. Terwijl de andere leden van Mantelkring nog niet aanwezig zijn, namen zij het lief en leed van de afgelopen week door. Naast hun zorgtaken kunnen ze er gelukkig tijd voor vrij maken. Beiden zijn gepensioneerd. Henk was jarenlang financieel manager bij Waterschap Fleverweerd, Jan is voormalig beroepsmilitair.

Henk (links) en Jan tijdens hun wekelijkse onderonsje op de woensdagochtend.

Isolement
,,Mijn leven zag er dus 20 jaar geleden van het ene op het andere moment compleet anders uit. Mijn vrouw raakte na een operatie vanwege een aneurysma in haar hoofd gedeeltelijk verlamd. Na een lange revalidatie dacht ik aanvankelijk wel dat ik de zorg in mijn eentje aan kon. Veel begeleiding was er niet in die tijd. Maar rond 2010 liep ik gewoon vast in de situatie. Het ging langzaam slechter met mijn vrouw, maar ook met mij. Ik merkte dat ik vereenzaamde en steeds meer in een isolement raakte.’’
Henk vroeg om hulp en kon daardoor langzaam ook de draad van zijn eigen leven weer beter oppakken. Toen wat praktische zaken beter geregeld waren kwam Mantelkring op zijn pad. ,,Ik zag in de Flevopost een artikel over de start van Mantelkring. Ik heb me toen als een van de eersten aangemeld. Mijn kinderen zeggen steeds dat ik een grote glimlach op mijn gezicht krijg als ik het over de mantelkring heb. Het is mijn moment in de week.’’

‘Dat is wat ik de mantelzorgers wil meegeven. Wees mondig, zoek hulp. En sluit je aan bij Mantelkring, we slepen elkaar er doorheen.’

Mantelkring houdt de nodige activiteiten, van creatieve bezigheden, themabijeenkomsten tot weekenduitjes en gezamenlijke maaltijden. Maar dat is alles niets voor Henk. ,,Je moet wel bij jezelf blijven. Met elkaar van gedachten wisselen rondom zo’n wandelochtend werkt voor mij het beste. Het is ook heel fijn dat het op structurele basis elke week is, ook in de zomermaanden. Je krijgt een band met mensen, je weet ook op een gegeven moment de situatie van iemand, en andere begrijpen jou. Ik noem het altijd mijn bondgenoten. Het begrip naar elkaar toe is hartverwarmend. Soms gaat het ook gewoon om het uitwisselen van praktische tips. We hebben allemaal ons eigen verhaal. Er zijn een aantal leden met een partners met NAH, dementie of Alzheimer. Maar ook mensen met een gehandicapt kind, iedereen mag aansluiten en niets hoeft.’’

Bemoedigend
Een voor een druppelen ze binnen bij de Dorpsboerderij in Dronten, de wandelaars van de woensdagochtendgroep van Mantelkring. Het geeft Henk als ‘senior’-lid zichtbaar veel energie. Hier een bemoedigend woord, daar een grap, een nieuw lid wordt hartelijk ontvangen. ,,Dat is wat ik de mantelzorgers wil meegeven. Wees mondig, zoek hulp. En sluit je aan bij Mantelkring, we slepen elkaar er doorheen.’’